Η Ιστορία του Πλαστικού

Μια θλιβερή είδηση: Στην Αρκτική χιονίζει πλαστικό !
«»Σωματίδια πλαστικού (μικροπλαστικά) ανακαλύφθηκαν -και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες- στο αρκτικό χιόνι για πρώτη φορά, μια απόδειξη ότι ο άνεμος τα παρασέρνει ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα μέρη της Γης. Τα τελευταία χρόνια μικροσκοπικά πλαστικά έχουν βρεθεί στους βυθούς των ωκεανών, αλλά τώρα ανακαλύπτονται επίσης στα παρθένα χιόνια της Αρκτικής και στα βουνά των Άλπεων.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Μέλανι Μπέργκμαν του γερμανικού Ινστιτούτου Πολικής και Θαλάσσιας Έρευνας Άλφρεντ Βέγκενερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», σύμφωνα με τη «Γκάρντιαν» και το «New Scientist», ανέλυσαν δείγματα χιονιού από διάφορα μέρη, από τις Γερμανικές και τις Ελβετικές Άλπεις ως την Αρκτική, όπως στη νορβηγική νήσο Σβάλμπαρντ βόρεια του αρκτικού κύκλου.
Παντού βρήκαν μικροπλαστικά με μέγεθος περίπου όσο οι κόκκοι της γύρης και της σκόνης (π.χ. από τη Σαχάρα), τους οποίους επίσης παρασέρνουν οι άνεμοι.
«Είναι ολοφάνερο ότι η πλειονότητα αυτών των μικροπλαστικών στο χιόνι έρχεται από τον αέρα», δήλωσε η Μπέργκμαν και τόνισε ότι η ανακάλυψη εγείρει ξανά το ερώτημα πόσο πολύ πλαστικό εισπνέουν οι άνθρωποι και πώς αυτό επηρεάζει την υγεία τους.»»
Βρέθηκε πλαστική σακούλα στο βαθύτερο σημείο Ωκεανού. Όχι μόνο ο πλανήτης αλλά και οι ζωές όλων μας βρίσκονται εκτεθειμένες στην παγκόσμια κυριαρχία του. 
⚠️Η Ιστορία του Πλαστικού. 
▪Η εξέλιξη των πλαστικών άρχισε τη δεκαετία του 1860. Από τότε κατασκευάζονται πλαστικά διαφόρων χρωμάτων, σχημάτων και για διαφορετικές χρήσεις.
▪Η επίσημη ιστορία του ομως ξεκινάει το 1902 με την εμφάνιση της κλωστής ρεγιόν, του πρώτου συνθετικού υλικού, στο Ανατολικό Λονδίνο, όταν ο Alexander Parkes παρουσίασε στη διεθνή έκθεση του Λονδίνου τη νέα του εφεύρεση, το υλικό παρκεσίνη, όπως το ονόμασε.
Η εισαγωγή της παρκεσίνης θεωρείται ως η γέννηση της βιομηχανίας των πλαστικών. Η σύνθεση της παρκεσίνης ήταν απλή. Ο Parkes ανέμιξε πυροξιλίνη (η οποία είναι ουσιαστικά κυτταρίνη, απλό βαμβάκι, δηλαδή, που έχει εκτεθεί σε νιτρικό οξύ ή κάποιο άλλο ισχυρό μέσω νίτρωσης) με έναν πλαστικοποιητή, την καμφορά, σε κάποιο διαλύτη, όπως ανιλίνη, νιτροβενζόλιο ή οξικό οξύ. Συντέθηκε έτσι το πρώτο θερμοπλαστικό μια άμορφη ουσία, η οποία μπορούσε εύκολα να μορφοποιηθεί σε υψηλές θερμοκρασίες και διατηρούσε το σχήμα της, ενώ παράλληλα είχε καλές μηχανικές ιδιότητες σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Το νέο αυτό πλαστικό αξιοποιήθηκε κυρίως από βιομηχανίες κατασκευής φωτογραφικών φιλμ. Σήμερα χρησιμοποιείται στις μπάλες μπιλιάρδου, στα μουσικά όργανα και στις πλαστικές πένες κιθάρας.
▪Από τo 1909 τη σκυτάλη στη βιομηχανία των πλαστικών παίρνει ο βακελίτης, το πρώτο συνθετικό πολυμερές. Ο πατέρας του πλαστικού και Βέλγος επιστήμονας Λεό Μπέκελαντ, χαρίζει στον κόσμο τον βακελίτη ανοίγοντας το δρόμο για το πλαστικό σύμπαν.
Ο Λεό Μπεκελάντ (Leo Henricus Arthur Baekeland) ήταν  χημικός και πειραματιζόταν με πίσσα προσπαθώντας να βρει υποκατάστατο για το ρετσίνι «hellac», που έως τότε το μάζευαν από τις εκκρίσεις ενός σκαθαριού της Ινδοκίνας. Η ουσία με την οποία παιδευόταν ο Μπεκελάντ ήταν ένα οξύ από φορμαλδεΰδη και φαινόλη, που όμως απέτυχε να του δώσει το ρετσίνι που στόχευε. Πρόσεξε όμως ότι το υλικό άλλαζε μορφή και ιδιότητες όταν άλλαζε τη θερμοκρασία και την πίεση που ασκούσε επάνω του. Αρχισε να το αναμειγνύει με σκόνη ξύλου από ένα πριονιστήριο και σκόνη αμιάντου και να το φουρνίζει σε ένα καμίνι σιδήρου ανεβάζοντας σιγά-σιγά τη θερμοκρασία και την πίεση. Διαπίστωσε ότι ο μαύρος ρευστός πολτός, όταν κρύωσε, εμφάνιζε ελαστικές ιδιότητες, ήταν μονωτικός στον ηλεκτρισμό και άντεχε στην υψηλή θερμοκρασία. Ενθουσιασμένος τον βάφτισε «βακελίτη» και ανακοίνωσε πως είχε βρει «το υλικό για χίλιες χρήσεις».
Η σύνθεση του βακελίτη ή πολύοξυβενζυλομεθυλενογλυκολανυδρίδιο , είναι μια διαδικασία πολλαπλών σταδίων. Ξεκινά με τη θέρμανση της φαινόλης και της φορμαλδεΰδης παρουσία ενός καταλύτη, όπως το υδροχλωρικό οξύ, το χλωριούχο ψευδάργυρο ή τη βασική αμμωνία. Αυτό δημιουργεί ένα υγρό προϊόν συμπύκνωσης, που αναφέρεται ως βακελίτης Α, το οποίο είναι διαλυτό σε αλκοόλη, ακετόνη ή φαινόλη. Η σύνθεση επομένως του βακελίτη πρόκειται για μια διαδικασία πολυσυμπύκνωσης, κατά τον πολυμερισμό δηλαδή παρατηρείται αφαίρεση μορίων νερού. Έπειτα, με θέρμανση δημιουργούνται σταυροδεσμοί μεταξύ των μακρομοριακών αλυσίδων, έτσι ώστε σχηματίζεται ένα πλέγμα. Εκεί οφείλονται και οι καλές μηχανικές ιδιότητες του συγκεκριμένου πολυμερούς.
Με περαιτέρω θέρμανση, το προϊόν γίνεται μερικώς διαλυτό και μπορεί ακόμη να μαλακώσει. Η παρατεταμένη θέρμανση όμως οδηγεί σε μια «αδιάλυτη σκληρή κόμμι». Οι υψηλές θερμοκρασίες που απαιτούνται για τη δημιουργία αυτού τείνουν να προκαλούν βίαιο αφρισμό του μίγματος, με αποτέλεσμα το ψυχρό υλικό να είναι πορώδες και θραύσιμο. Ο  Baekeland αντιμετώπισε αυτό το «πρόβλημα» με το  να βάλει το «τελευταίο προϊόν συμπύκνωσής» του σε ένα «Bakelizer» σε σχήμα αυγού. Με θέρμανση υπό πίεση, στους 150 ° C περίπου (300 ° F), ο Baekeland ήταν σε θέση να καταστείλει τον αφρισμό που διαφορετικά θα συνέβαινε. Η προκύπτουσα ουσία ήταν εξαιρετικά σκληρή, δύστηκτη και αδιάλυτη.
Οι παλιές μαύρες Τηλεφωνικές συσκευές ήταν  κατασκευασμένες από βακελίτη.
Η εφεύρεση του βακελίτη σηματοδοτεί την αρχή της εποχής των πλαστικών.
Ο βακελίτης ήταν το πρώτο πλαστικό που εφευρέθηκε και διατηρούσε το σχήμα του μετά τη θέρμανση. Τα ραδιόφωνα, τα τηλέφωνα και οι ηλεκτρικοί μονωτές κατασκευάστηκαν από βακελίτη λόγω της εξαιρετικής ηλεκτρικής μόνωσης και της θερμικής αντοχής.  Σύντομα οι εφαρμογές του εξαπλώθηκαν στους περισσότερους κλάδους της βιομηχανίας. Ο βακελίτης μάλιστα χαρακτηρίστηκε από ένα περιοδικό ως το υλικό με τις χιλιάδες χρήσεις. Ακούγεται κάπως υπερβολικό, αλλά δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.
▪Το 1925 εφευρίσκεται το σελοφάν, ένα υλικό που είναι λεπτό σαν ύφασμα αλλά δεν είναι ύφασμα, που μοιάζει με χαρτί αλλά δεν είναι χαρτί, που είναι διαφανές σαν γυαλί αλλά δεν είναι γυαλί, αλλά μπορεί να τυλίξει τα πάντα. 

▪Το 1927 το σελοτέιπ, 

▪Το 1934 το νάιλον, 

▪Το 1936 το πλεξιγκλάς, 

▪Το 1938 το τεφλόν, 

▪Το 1940 οι πρώτες νάιλον κάλτσες, 

▪Το 1942 τα τάπερ, 

▪Το 1948 ο πρώτος δίσκος βινυλίου που έγινε η συνθετική σανίδα σωτηρίας της μουσικής βιομηχανίας, για να αναφέρουμε μερικές μόνο από τις σημαντικές χρονολογίες στην ιστορία του πλαστικού. 
Το πλαστικό είναι ένα υλικό τεχνητό, αναλώσιμο και συνθετικό. Ένα υλικό εύπλαστο, ελαφρύ, ευέλικτο, ανθεκτικό στην υγρασία, ισχυρό και σχετικά φθηνό. Είναι ανθεκτικό στα χημικά, διαυγές ή διαφανές, χρωματιστό ή σκούρο και πρακτικά άθραυστο και είναι το μοναδικό υλικό που αρνείται πεισματικά να φθαρεί. Δεν σκουριάζει, δεν αλλοιώνεται, δεν σαπίζει, δεν μουχλιάζει, δεν πεθαίνει. Το πετάμε στα σκουπίδια ­και αυτό ζει ακόμη. Μπορούμε να το κόψουμε σε κομματάκια, να το κάψουμε, να το θάψουμε, να το στείλουμε πακέτο στον Άρη, το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να το ξεφορτωθούμε.  Το πλαστικό έχει καταπληκτικά χαρακτηριστικά και γι’ αυτό διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Από την άλλη η ευρεία χρήση του πλαστικού δημιουργεί ανυπολόγιστα περιβαλλοντικά προβλήματα και κινδύνους για την υγεία μας – ειδικά την υγεία των παιδιών. Πρέπει να χρησιμοποιούμε με προσοχή και μόνο όταν δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις. 
Δεκαετία με δεκαετία ο κόσμος άλλαζε, καθώς όλο και περισσότερα πλαστικά εισέρχονταν στη ζωή μας. Ο κόσμος μας άρχισε να γεμίζει χρώματα και περίεργα σχήματα. Θεωρείται μάλιστα πως τα πλαστικά συνέβαλαν στην εξέλιξη του πολιτισμού μας, όπως τον ξέρουμε, καθώς όχι μόνο διευκόλυναν την καθημερινότητα μας, αλλά χωρίς αυτά δεν θα είχαμε φιλμς ή ακόμα και ηχογραφημένο ήχο. Η τεχνολογία, όπως την ξέρουμε, δεν θα υπήρχε ή θα ήταν για τους λίγους που θα διέθεταν την οικονομική άνεση.
▪Από το 1980 όμως παρατηρήθηκε μια μεγάλη αλλαγή. Από την αποθέωση των πλαστικών περάσαμε στον προβληματισμό και μετά στο ανάθεμα .
Πλαστικά μπουκάλια και τσάντες μιας χρήσης άρχισαν να γίνονται κοινό φαινόμενο στους δρόμους και στις παραλίες. Η μεγάλη δημοτικότητα των πλαστικών και η ανεξέλεγκτη παραγωγή τους επέφερε περιβαλλοντική κρίση.
⚠️ Είδη και χρήσεις του πλαστικού

▪PET-Τερεφθαλικός εστέρας του πολυαιθυλενίου:Μπουκάλια αναψυκτικών και δίσκοι με έτοιμο φαγητό γιατο φούρνο. Τα υπολείμματα του PET χρησιμοποιούνται για γέμισμα σε τζάκετ, υπνόσακους, μαξιλάρια, ταπετσαρίες επίπλων και χαλιά.

▪HDPE-Πολυαιθυλένιο υψηλήςπυκνότητας: Μπουκάλια γάλα, απορρυπαντικά για πιάτα, έπιπλα κήπου, ανθοδοχεία, παιχνίδια, κλπ.

▪PVC-Χλωριούχο πολυβινύλιο:Δίσκοι φαγητού, διάφανες μεμβράνες, μπουκάλια για μεταλλικό νερό και σαμπουάν, δίσκοι μουσικής, κρεμάστρες, πλακάκια, κλπ.

▪LDPE-Πολυαιθυλένιο χαμηλής  πυκνότητας: Τσάντες για ψώνια και εσωτερικό κάδων

▪PP-Πολυπροπυλένιο: Δοχεία για μαργαρίνη και δίσκοι φαγητού για το φούρνο μικροκυμάτων

▪PS-Πολυστυρόλιο ή πολυστυρένιο: Κεσεδάκιαγια γιαούρτι, συσκευασίες κρέατος ή ψαριού, συσκευασίες για χάμπουργκερ, αυγοθήκες, πλαστικά ποτήρια για καφέ από μηχανήματα, πλαστικά μαχαιροπήρουνα, προστατευτικές συσκευασίες για ηλεκτρονικά είδη και παιχνίδια.

▪ΑΛΛΑ- Όλα τα άλλα πλαστικά που δεν ανήκουν σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες (όπως το Ακρυλονιτρίλιο, το Βουταδιένιο, το Στυρόλιο ABS, κλπ)

▪Η μελαμίνη που χρησιμοποιείται για πλαστικά πιάτα και φλυτζάνια
⚠️ Το πλαστικό με αριθμούς

Η παγκόσμια ετήσια κατανάλωση πλαστικού έχει αυξηθεί από 5 εκατομμύρια τόνους που ήταν τη δεκαετία του 1950 σε 100 εκατομμύρια τόνους στις μέρες μας, ενώ παράγουμε 20 φορές περισσότερο πλαστικό σήμερα απ’ ότι 50 χρόνια πριν !!! Η κατανάλωση πλαστικού στην Ευρώπη αυξάνεται 4% περίπου το χρόνο.  Με τι ισοδυναμεί ένας τόνος πλαστικού; Με μπουκάλια των δύο λίτρων ή με σακούλες για ψώνια. Γι’ αυτό έχει τόσο μεγάλη σημασία η μείωση της κατανάλωσης του πλαστικού που αναλογεί στο 7% περίπου των οικιακών απορριμμάτων.  Η κατασκευή μιας πλαστικής σακούλας διαρκεί περίπου ένα δευτερόλεπτο, η χρήση της 15 λεπτά και ο χρόνος διάσπασής της από 10 έως 50 χρόνια, ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται. Τόσο η παραγωγή όσο και η χρήση των πλαστικών έχει σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Για παράδειγμα σχεδόν 57% των σκουπιδιών στις παραλίες είναι διαφόρων ειδών πλαστικά. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι πάνω από πουλιά βρίσκουν το θάνατο σε παγκόσμιο επίπεδο εξαιτίας των πλαστικών, ενώ ψάρια πεθαίνουν στη Μεσόγειο εξαιτίας των πλαστικών και άλλων μικροαντικειμένων που καταλήγουν στη θάλασσα. Η ανακύκλωση πλαστικών μπουκαλιών είναι τεράστια πηγή εξοικονόμησης ενέργειας διότι η συνολική ενέργεια που απαιτείται για να ανακυκλωθεί ένα πλαστικό μπουκάλι είναι μηδαμινή αν συγκριθεί με την ενέργεια που καταναλώνεται για την κατασκευή του. Επίσης τα δηλητηριώδη αέρια που διοχετεύονται στο περιβάλλον κατά την ανακύκλωση πλαστικών μπουκαλιών είναι ελάχιστα συγκρινόμενα με αυτά που εκπέμπονται όταν κατασκευάζονται από πετρέλαιο. Η επαναχρησιμοποίηση του πλαστικού είναι προτιμότερη διότι εκπέμπονται λιγότερα χημικά στο περιβάλλον και χρησιμοποιούνται λιγότεροι πόροι.
⚠️ Επιπτώσεις για το περιβάλλον

Τα πλαστικά είναι υψηλής τεχνολογίας και ποιότητας υλικά, με χαμηλή τιμή και πολύ πρακτικά για τη συσκευασία προϊόντων.Το βασικό πρόβλημα ξεκινάει από την εκτεταμένη χρήση τους σε προϊόντα μιας χρήσης και την πολύ αργή αποδόμησή τους.Από περιβαλλοντική άποψη είναι καταστροφικά διότι αποτελούν ένα από τα βασικά συστατικά ρύπανσης του φυσικού περιβάλλοντος. το πετρέλαιο, έναν μη ανανεώσιμο φυσικό πόρο για την εξόρυξη και επεξεργασία του οποίου απαιτείται ενέργεια και εντατικές τεχνικές που καταστρέφουν ευαίσθητα οικοσυστήματα.χρησιμοποιούμε αναντικατάστατα αποθέματα πετρελαίου για την κατασκευή πλαστικώνΣυσσωρεύουμε τεράστιες ποσότητες σκουπιδιών από προβληματικά κατάλοιπα μέσα σε ελάχιστο χρόνο.τα χημικά που απελευθερώνονται από τα πλαστικά όταν μαγειρεύουμε ή αποθηκεύουμε τρόφιμα και ποτά είναι επικίνδυνα για την υγεία μας.Τόσο η κατασκευή πλαστικών, όσο και η καύση και ο ενταφιασμός τους μολύνουν τον αέρα, τη γη και το νερό και εκθέτουν τους ανθρώπους σε τοξικά και καρκινογόνα χημικά.Το PVC είναι αναμφίβολα το πιο επικίνδυνο.
 20ος Αιώνας.  Ο αιώνας του Πλαστικού, των δύο Παγκοσμίων πολέμων, ο αιώνας του Βιετνάμ, της Χιροσίμα  και της  Τρομοκρατίας. Ένας Σκοτεινός, Βίαιος και Πλαστικός αιώνας. Πρέπει να απαλλαγούμε από τα κληροδοτήματα του.
 ⚠️Η ανακύκλωση του πλαστικού

Η ανακύκλωση παίζει σημαντικό ρόλο στηνδιαχείριση των πλαστικών αλλά δεν μπορεί νααντιμετωπίσει το σύνολο των υλικών συσκευασίαςδιότι:Η συλλογή των πλαστικών αποβλήτων είναι σημαντικό πρόβλημα.Κατά την ανακύκλωση τουλάχιστον 15% των πλαστικών παραμένει ως απόβλητο εξαιτίας των ουσιών που περιέχουν τα πλαστικάΜε την ανακύκλωση δεν λύνουμε το πρόβλημα της ρύπανσης απλά το επιβραδύνουμε.

Δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ανακύκλωση εάν δεν προηγηθεί διαχωρισμός των διαφορετικών ειδών πλαστικού. Τα ΡΕΤ, ΡΡ, PVC, ΡΕ δεν μπορούν να αναμειχθούν ώστε να παραχθεί δευτερογενής ύλη ενώ το PVC δεν πρέπει να ανακυκλωθεί.
⚠️ Μετά το διαχωρισμό τους τα πλαστικά μπορούν να αξιοποιηθούν

Μετά το διαχωρισμό τους τα πλαστικά μπορούν να αξιοποιηθούνγια την κατασκευή προϊόντων με παραπλήσιες ιδιότητες με τα παρθένα υλικά και προϊόντων με ιδιότητες κατώτερες των παρθένων υλικώνως καύσιμα για την παραγωγή θερμότηταςγια την παραγωγή οργανικών ενώσεων, με πυρόλυση και χημική ανακύκλωσηως εδαφοβελτιωτικά σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις
 ⚠️Τα πλεονεκτήματα από την ανακύκλωση πλαστικού

Εξοικονομούνται μη ανανεώσιμα ορυκτά καύσιμα και ενέργειαΜειώνεται η ποσότητα των στερεών κατάλοιπων που καταλήγουν στις χωματερές και οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2), οξειδίου του αζώτου (NO) και διοξειδίου του θείου (SO2).
 ⚠️Όταν κατασκευάζουμε πλαστικές σακούλες από ανακυκλωμένο πλαστικό

Μειώνουμε την κατανάλωση ενέργειας κατά δύο τρίταΜειώνουμε την έκλυση τοξικών και επικίνδυνων αερίωνΜειώνουμε τη χρήση του νερού σχεδόν κατά 90%Μειώνουμε την έκλυση διοξειδίου του άνθρακα κατά δυόμισι φορές
 ⚠️Τα φωτο-βιοαποικοδομήσιμα πλαστικά

Αποικοδομούνται σε οποιοδήποτε εξωτερικό ή εσωτερικό χώροΜπορούν να προγραμματιστούν για τη διάρκεια ζωής τουςΕίναι πιο ανθεκτικά, πιο εύχρηστα και φθηνότερα.Είναι λεπτότερα και απαιτείται λιγότερη πρώτη ύλη για την παραγωγή τους.Μπορούν να ανακυκλωθούν και να λιπασματοποιηθούνΑπαιτείται λιγότερη ενέργεια για να παραχθούν και να μεταφερθούν.Είναι ασφαλή για απευθείας επαφή με τρόφιμα και ιδανικά υλικά συσκευασίας κατεψυγμένων τροφίμων
⚠️ Μειώνω: 

Επιλέγουμε προϊόντα με ελάχιστη συσκευασία ή προϊόντα που είναι συσκευασμένα με ανακυκλωμένα ή φιλικά στο περιβάλλον υλικά.Αγοράζουμε προϊόντα που μπορούν να ξαναγεμίσουν όποτε είναι δυνατόν.Προσπαθούμε να μειώσουμε δραστικά τα πλαστικά σκουπίδια μας και κυρίως τις πλαστικές σακούλες που χρησιμοποιούμε. Δεν προσθέτουμε από μόνοι μας επιπλέον συσκευασία.Αποφεύγουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τα πλαστικά δοχεία των φαστ φουντ και προτιμούμε χάρτινες ή υφασμάτινες σακούλες και συσκευασίες που ανακυκλώνονται.Αποφεύγουμε τις πλαστικές σακούλες των σούπερ μάρκετ και προτιμούμε φιλικές στο περιβάλλον τσάντες.Αποφεύγουμε τα αναλώσιμα πλαστικά, τα πλαστικά περιτυλίγματα και τις πλαστικές σακούλες στο σπίτι μας προτιμώντας πλαστικά δοχεία τροφίμων που έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, ή γυάλινα δοχεία που μπορούν να ανακυκλωθούν ξανά και ξανά.Προτιμούμε λαχανικά και φρούτα που δεν είναι συσκευασμένα σε πλαστικά.Διαλέγουμε φυσικά υλικά για τα ρούχα μας και αποφεύγουμε ρούχα με συνθετικές ίνες.
 ⚠️Επαναχρησιμοποιώ:

Δωρίζουμε ή να χαρίζουμε τα πλαστικά παιχνίδια και τα αντικείμενα που δεν χρειαζόμαστε πιαΧρησιμοποιούμε ξανά και ξανά τα πλαστικά δοχεία για να φυλάξουμε τρόφιμα ή τα χρησιμοποιούμε για άλλο σκοπό. Για παράδειγμα μπορούμε να φυτέψουμε σπόρους στα κεσεδάκια για το γιαούρτι.Επαναχρησιμοποιούμε τις πλαστικές σακούλες ξανά και ξανά όταν πηγαίνουμε για ψώνια και δεν μαζεύουμε καινούργιες.Χρησιμοποιούμε βίο-διασπώμενες πλαστικές σακούλες, που αποδομούνται σε 6 έως 36 μήνες ή άλλου τύπου «πράσινες» πλαστικές σακούλες από πατάτα ή καλαμπόκι.Δεν ξεχνάμε ότι η χρήση της βίο-διασπώμενης σακούλας αποτελεί εναλλακτική λύση, αλλά όχι πανάκεια. Αυτό που έχει σημασία είναι να αλλάξουμε νοοτροπία και συμπεριφορά για να περιοριστεί η χρήση της τσάντας μιας χρήσης
⚠️ Ανακυκλώνω:

Να ενημερωθούμε για τα προγράμματα ανακύκλωσης πλαστικών στην πόλη μας ή στη γειτονιά μας και για αυτά που μπορούμε να  κάνουμε εμείς.Να ενημερωθούμε για τα είδη των πλαστικών που ανακυκλώνονται. Αν στην πόλη μας υπάρχουν μπλε κάδοι μπορούμε να ενημερωθούμε για να είδη των υλικών συσκευασίας που μπορούμε να πετάξουμε.Αν δεν υπάρχει πρόγραμμα ανακύκλωσης μπορούμε να ενεργοποιηθούμε και να προτείνουμε στη δημοτική μας αρχή να ξεκινήσει σχετικό πρόγραμμα.Να αναζητήσουμε προϊόντα φτιαγμένα από ανακυκλωμένο πλαστικό και να ευαισθητοποιήσουμε φίλους και γνωστούς για τη σημασία της μείωσης των πλαστικών στη ζωή μας
⚠️Τι πρέπει να κάνουμε πριν ανακυκλώσουμε μια πλαστική συσκευασία;

▪Αν υπάρχουν χωριστοί κάδοι για κάθε τύπο πλαστικού διαχωρίζουμε τις συσκευασίες μας.

▪Αφαιρούμε καπάκια ή καλύμματα. 

▪Ξεπλένουμε τη συσκευασία για να μην έχει οργανικά υπολείμματα.

▪Συμπιέζουμε τη συσκευασία ώστε να πιάνει όσο το δυνατόν λιγότερο χώρο
Πηγή:

▪Sciencebehind. gr

▪Slideplayer.gr

▪CNN.gr
Επιμέλεια : Ευφροσύνη Μπούτσικα