*** Οι αναμνήσεις μου από μια εκδομή στην Καστοριά.
Πρίν από κάποιες ημέρες γιορτάσαμε στο facebook με την γνωστή αφθονία μεγαλοπρεπών αναρτήσεων, την Παγκόσμια ημέρα γάτας. Σκέφτηκα πολύ λοιπόν και αποφάσισα να σας διηγηθώ κι εγώ μια εμπειρία μου με γάτα, που κατέληξε σε μια από τις χειρότερες και πιο επικίνδυνες εκδρομές της ζωής μου.
Ηταν τέλος Οκτώβρη όταν με τον τότε σύζυγο μου και τον Έκτορα τον λατρεμένο σκυλάκι μου, κάναμε μια εκδρομή οδικώς Αθήνα- Θεσσαλονίκη-Καστοριά.
Φεύγοντας από Θεσσαλονίκη με τον Ριχάρδο τον λεοντόκαρδο ( VW Σκαραβαίος 1600cc με κοντό σασμάν) μετά από στάσεις για καφέδες και διάφορες βόλτες, φτάσαμε βραδάκι στην Καστοριά και ψάχναμε απεγνωσμένα να βρούμε ξενοδοχείο που να δέχεται και τον Έκτορα. Με τα πολλά βρήκαμε ένα ξενοδοχείο, του οποίου το δωμάτιο δεν ήταν και στην καλύτερη κατάσταση αλλά δεν μας ένοιαξε και αφού αφήσαμε τα πράγματα μας, πήραμε τον Έκτορα και βγήκαμε για φαγητό. Ρωτώντας που να πάμε να φάμε καλά, μας συνέστησαν μια ταβέρνα που έφτιαχνε ως σπεσιαλιτέ και ψαράκια από την τοπική λίμνη.
Μπαίνοντας στην ταβέρνα προσέχω ότι ήταν σχετικά μεγάλη και γεμάτη από κόσμο και το τραπέζι που μας έδειξαν για να καθήσουμε ήταν στο βάθος του μαγαζιού. Συγχρόνως με την περιφερειακή μου όραση είδα μια γάτα ξανθιά τιγρέ, υπερμεγέθη, να κάθεται κοντά στο τζάκι. Αμέσως σηκώνω τον Έκτορα με το λουρί επάνω και τον φτάνω μέχρι τη μέση μου περίπου, με σκοπό να τον πάρω αγκαλιά γιατί ως αντρούλης, γόνιμος και τσαμπουκαλεμένος δεν γουστάριζε πολύ τις γάτες και ετσι προτίμησα να μη την δει και γίνει σαματάς.
Όμως η γάτα είχε δει πρώτη τον Έκτορα και δεν έτρεφε ούτε αυτή συμπάθεια γιαυτού του είδους τα τετράποδα κι έτσι ενώ εγώ περπατούσα προς το τραπέζι μας, αυτή μη υπολογίζοντας ότι θα σηκώσω ψηλά το σκύλο , όρμησε κατά πάνω του, αλλά δυστυχώς έπεσε πάνω στην δεξιά μου γάμπα. Έτσι ξαφνικά και χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει ακόμα τίποτα , αισθάνομαι ένα βαρύ μαλακό όγκο να πέφτει πάνω στη γάμπα μου δύο φορές. Δεν αισθάνθηκα τίποτε άλλο.
Κοιτάζω κάτω αλλά γύρω μου δεν υπήρχε τίποτα.
Άφησα τον Έκτορα κάτω από την αγκαλιά μου, καθίσαμε στο τραπέζι και αρχίσαμε να κοιτάμε τον κατάλογο.
Σε λίγο αισθάνομαι κάτι ζεστό να τρέχει στο πόδι μου αλλά και πάλι δεν έδωσα σημασία.
Την ώρα που είχαμε παραγγείλει, μια γυναίκα από το διπλανό τραπέζι μου λέει ότι κάτω από το πόδι μου τρέχει αίμα, πολύ αίμα. Κοιτάζω κάτω και τι να δω. Είχε σχηματιστεί μια μικρή λιμνούλα αίματος. Τρομοκρατημένη σηκώνομαι όρθια και αρχίζω να ψαχνω τον Εκτορα. Τίποτα, ο Εκτορας πεντακάθαρος, ούτε γρατσουνιά. Τότε καταλαβαίνω ότι το αίμα προέρχεται από το πόδι μου. Όλοι σαστισμένοι γύρω, εγώ δύο φορές τρομοκρατημένη, ο άνδρας μου απορημένος και ο Έκτορας να τρέμει και να γαβγίζει αποτελούσαμε μια ιλαροτραγική εικόνα.
Ξαφνικά έρχεται ο ιδιοκτήτης, ένας άνδρας χωρικός περισσότερο και λιγότερο ταβερνιάρης και μου λέει :
– Μην ανησυχείς. Πάμε έξω που έχει άπλα, να δούμε τι είναι.
Εγώ φορούσα παντελόνι, καλτσόν και εύκολα παπούτσια, οπότε βγαίνοντας έξω στο πεζοδρόμιο σηκώνω το παντελόνι και αμέσως φαίνεται ένα τραύμα σαν γδάρσιμο.
– Δεν είναι τίποτα, μου λέει ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας. Κάπου θα το έγδαρες και αιμορραγεί. Κάτσε να στο κατουρήσω να περάσει αμέσως.
Και πριν τελειώσει βλέπω να έχει βγάλει έξω την μαλαπέρδα του και να ετοιμάζεται να μου κατουρήσει τη γάμπα μου.
Έπαθα σοκ. Άρχισα να ουρλιάζω. Μετά άρχισα να κλαίω. Ζητούσα να μη με αγγίξει και να πάω σε Νοσοκομείο.
Ο ταβερνιάρης άρχισε να με βρίζει, να με λέει κακομαθημένη που για ένα τόσο απλό γδαρσιματάκι ήθελα Νοσοκομείο και να μαζέψουμε τα πράγματα μας να φύγουμε από την ταβέρνα του.
Πράγματι, πάει ο άνδρας μου μέσα, μαζεύει τα πράγματα μας, φέρνει το αυτοκίνητο κοντά και με πάει στο Νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας, δεν θυμάμαι τώρα.
Νοσοκομείο.
Στο Νοσοκομείο εφημέρευε ένας χειρούργος. Με βάζει επάνω στο χειρουργικό τραπέζι , βγάζει το παντελόνι μου και μάλλον κατάλαβε αμέσως τι είχε συμβεί οπότε τον ακούω να μου λέει:
– Θα σας σκίσουμε με τρόπο το καλσόν γιατί δεν κάνει να το τραβήξουμε. Επίσης θέλω να πάρετε αυτή τη θέση που σας βάζω, να μη βλέπετε τι κάνω και θα σας λέω εγώ. Είμαστε σύμφωνοι ;
– Είμαστε σύμφωνοι γιατρέ.
Μου κόβει με ένα ειδικό ψαλίδι το καλσόν και μου λέει χωρίς δεύτερη κουβέντα.
– Κυρία μου σας έχει δαγκώσει βαθιά ένα ζώο και τώρα που σας βγάζω το καλσόν πρέπει να μείνετε ακίνητη γιατί δεν ξέρουμε πόσο βαθύ είναι το δόντι του και φοβόμαστε μήπως η παραμικρή κίνηση κάνει μεγαλύτερο κακό στη φλέβα. Έχει πιάσει φλέβα γι’αυτό αιμορραγεί πολύ. Ακίνητη λοιπόν και για λίγο μην αναπνέετε.
Μένω τελείως ακίνητη και μετά από λίγα δευτερόλεπτα ακούω.
– Δόξα τω θεώ είστε τυχερή. Θα σας περιποιηθώ τώρα την πληγή.
Αφού τελείωσε από εκεί παρατήρησε ότι έτρεχε αίμα και πιο ψηλά Στην εξωτερική πλευρά της δεξιάς γάμπας αυτή τη φορά . Κοιτάζει και τον ακούω να μου λέει.
– Έχουμε και σε άλλη μεριά ένα δάγκωμα πιο βαθύ από το πρώτο αλλά εκεί δεν φοβόμαστε. Θα σας σκίσω το καλσόν πιο πάνω.
Πάλι μια από τα ίδια, πάλι περιποίηση στο καινούργιο τραύμα και στο τέλος μου λέει.
– Δεν θέλω να τα δείτε. Σας παρακαλώ θα δέσω το πόδι σας και θα πρέπει να πάρετε αμέσως αντιβίωση.
– Γιατρέ γιατί δεν μου τα ράβετε;
– Γιατί στα τραύματα που δημιουργούνται από τα δαγκώματα των ζώων δεν βάζουμε ράμματα. Κλείνουν μόνα τους. Αυτό που θέλω από εσάς είναι να πάρετε αμέσως αντιβίωση, να μου φέρετε τώρα αμέσως το ζώο που σας δάγκωσε να το δώ και να φύγετε αύριο μόλις ξημερώσει για Αθήνα. Να μην μείνετε καθόλου εδώ και χάσετε χρόνο. Να πάτε αμέσως μόλις φτάσετε, σε ένα Νοσοκομείο , να πείτε το συμβάν αλλά τώρα προέχει να μου φέρετε το ζώο και μετά να φύγετε. Μην οδηγήσετε, μείνετε στο πίσω κάθισμα ξαπλωμένη, αν ανεβάσετε πυρετό σταματήστε στο πρώτο κέντρο υγείας που θα βρείτε και ζητήστε να σας πάρει ασθενοφόρο. Εγώ έκανα ότι καλύτερο μπορούσα να κάνω για το πόδι σας κι ελπίζω με το δέρμα που έχετε να μη σας μείνουν σημάδια.
Δεύτερη επίσκεψη στην ταβέρνα
Αμέσως μόλις έφυγα από το γιατρό πήγαμε στην ταβέρνα να ζητήσουμε το ζώο να το πάμε στο γιατρό. Με το που με ξαναβλέπουν οι πελάτες αρχίζουν κάτι να μουρμουρίζουν μεταξυ τους και θυμάμαι καλά μια παρέα ανδρών άρχισε να χαμογελάει εις βάρος μου.
Πάω πίσω που ήταν η κουζίνα και οι ιδιοκτήτες, τους εξηγώ τι συνέβη και ζητάω το ζώο για να το δει ο γιατρός.
– Δεν υπάρχει το ζώο εδώ. Έφυγε, το χάσαμε, γάτα είναι γυρίζει, δεν είναι σκυλάκι πρωτευουσιάνας.
– Μα κύριε δική σας ήταν η γάτα στο μαγαζί σας ήταν, πως εξαφανίστηκε, γιατί με κοροϊδεύετε;
– Έξω από το μαγαζί μου πετάγεται η γυναίκα του και μου λέει.
– Δεν φεύγω της απαντώ γιατί πρέπει να πάρω το ζώο για εξέταση στο γιατρό.
Οπότε με πιάνει από το μπράτσο και κρατώντας ένα μαχαίρι στο χέρι της που μάλλον κάτι έκοβε προηγουμένως, μπροστά στα μάτια όλων των πελατών, με σέρνει προς την έξοδο. Αφού με έβγαλε έξω μου πιάνει τα μαλλιά, τα τραβάει ανάποδα, μου γυρίζει το κεφάλι προς τα κάτω και με χτυπάει στον αυχένα με το ξύλινο μέρος του μπαλτά. Πριν πέσω κάτω και λιποθυμήσω θυμάμαι σαν τώρα τα λόγια της:
– Έξω μωρή πουτάνα. Δεν θα μου χαλάσεις εσύ το μαγαζί.
Αστυνομία
Όταν συνήλθα ζήτησα από τον πρώην σύζυγό μου να πάμε στο Αστυνομικό Τμήμα.
Φτάνοντας στο Τμήμα παρατηρώ ότι δύο από τους πελάτες που γελούσαν εις βάρος μου στην ταβέρνα ήταν μέσα στην αίθουσα . Παραξενεύτηκα, αλλά πιο πολύ μου μπήκαν υποψίες όταν αυτοί μόλις με είδαν σιώπησαν να γελάνε και κοιτάχτηκαν στα μάτια.
Αφού ζήτησα έναν υπεύθυνο να μιλήσω και αφού του εξέθεσα τα γεγονότα όλα , του δείχνω το χτύπημα στον αυχένα μου, του δείχνω την γάμπα μου που ήταν με γάζες από το γόνατο μέχρι λίγο πάνω από τον αστράγαλο του δείχνω τα δαγκώματα και το αίμα στο παντελόνι και ζητάω να με βοηθήσουν να βρεθεί η γάτα. Τότε προς μεγάλη μου και θλιβερή έκπληξη τον ακούω να μου λέει ότι δεν μπορεί να βρεθεί μια γάτα και να μπορούσε να βρεθεί δεν ξέρουν ποια γάτα ήταν.
Όταν του ανέφερα ότι η γάτα ήταν οικόσιτη στην ταβέρνα τότε μου απαντά:
– Ααααα γι’αυτή τη γάτα μιλάτε; Την χτυπήσαμε και την σκοτώσαμε γιατί έκανε κακό στο πόδι σας . Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Πηγαίνετε τώρα σας παρακαλώ.
Εν τω μεταξύ με το που είπε την παραπάνω έκφραση όλοι οι παρευρισκόμενοι στην αίθουσα είχαν σκάσει από τα γέλια.
– Δηλαδή θα φύγω έτσι και χτυπημένη και δαγκωμένη και άρρωστη και δεν θα κάνετε τίποτα, τον ρωτάω.
– Τι να κάνω, μου λέει. Αν θέλετε κάντε μήνυση.
Κάνω μήνυση όπως μου είπε και φεύγω.
Από την κούραση ή το χτύπημα δεν ξέρω έκανα εμετό και κατάλαβα ότι έπρεπε να ξαναεπισκεφτώ το Νοσομείο.
Πάμε στο Νοσοκομείο, λέω στο γιατρό τα καθέκαστα, με εξετάζει και μου λέει τα εξής:
– Σήμερα εσείς δεν θα κοιμηθείτε καθόλου. Αφήστε να πάει ο σύζυγός σας να κοιμηθεί για να μπορεί να οδηγήσει αύριο κι εσείς μείνετε εδώ να σας προσέχουμε κιόλας. Κρατήστε μαζί σας και τον σκυλάκι σας να σας νοιώθετε συντροφιά. Όμως αύριο τα ξημερώματα πρέπει να φύγετε. Πρέπει να προλάβετε μέχρι το βράδυ να πάτε σε Νοσοκομείο. Θα σας έλεγα να πάρετε τηλέφωνο από Δευτέρα – το συμβάν έγινε Σάββατο βράδυ- έναν σοβαρό Λοιμωξιολόγο και να ρωτήσετε τι πρέπει να κάνετε, γιατί φοβάμαι μήπως το ζώο, για να σας δαγκώσει έτσι , πάσχει από λύσσα. Αν και δύσκολο γιατί έχουμε χρόνια να παρουσιαστεί λύσσα στη περιοχή μας. Όμως φοβάμαι μήπως αυτή η γάτα έχει έρθει σε επαφή με αλεπού ή την έχει γρατσουνίσει αλεπού. Γι’αυτό πρέπει να έρθετε σε επαφή με λοιμωξιολόγο οπωσδήποτε – παλαιότερα υπήρχε το Λυσιατρείο . Όμως προσέξτε αν στο δρόμο νοιώσετε άσχημα θα σταματήσετε στο πρώτο κέντρο Υγείας.
( Η λύσσα είναι ενδημική νόσος, είχαν αρρωστήσει πολλά ζώα στη Ελλάδα για πολλούς αιώνες. Τον 20ο αιώνα εξαφανίστηκε για 60 χρόνια, αλλά το 2012 ξαναπαρουσιάστηκε στις αλεπούδες της Βόρειας Ελλάδας)
Το ταξίδι ήταν κατά κανόνα ήρεμο, μόνο που επειδή καθόμουν στο πίσω κάθισμα ζαλίστηκα, την ζαλάδα την φοβηθήκαμε και σταματήσαμε στο κέντρο Υγείας της Ελασώνας.
Αθήνα
Ευτυχώς δεν ανέβασα πυρετό αλλά και δεν βρήκα λοιμωξιολόγο την Κυριακή το βράδυ . Όταν τη Δευτέρα βρήκα επιτέλους τότε άρχισε και το πραγματικό μου μαρτύριο- γιατί μέχρι τότε είχα άγνοια κινδύνου.
– Κυρία μου μου είπε, η λύσσα δεν είναι γρίπη. Έτσι και η γάτα, αν ήταν γάτα αυτό το πλάσμα που σας δάγκωσε έτσι γιατί νομίζω ότι ίσως ήταν μεγαλύτερο ζώο, έχει λύσσα, η ζωή σας διατρέχει τεράστιο κίνδυνο. Πρώτον, γιατί λόγω του χτυπήματος στον αυχένα δεν μπορούμε να σας κάνουμε αντιλυσσικό εμβολιασμό. Δεύτερον, γιατί η θεραπεία αυτή φέρνει πονοκεφάλους κι εσείς υποφέρετε ήδη από ημικρανίες. Η θεραπεία αυτή προορίζεται για το νευρικό σύστημα, γιατί η λύσσα είναι ασθένεια του νευρικού συστήματος. Αλλά και οι ημικρανίες είναι ασθένεια του νευρικού συστήματος. Έτσι δεν γίνονται και τα δύο μαζί να τα φτιάξουμε. Τρίτον, είστε μικροσκοπική και μια τέτοια σειρά εμβολιασμών θα σας εξαντλήσει γιατί γίνονται στην κοιλιά. Άρα το μόνο που μας μένει είναι να κάνετε το σταυρό σας να μην έχετε τίποτα και να βρείτε οπωσδήποτε το ζώο που σας δάγκωσε τόσο άσχημα. Παραλίγο να μείνετε ανάπηρη αν σας δάγκωνε λίγο παραπάνω. Θα έπιανε νεύρο. Πρέπει να βρεθεί το ζώο και όλα τα άλλα θα λυθούν. Η αντιβίωση που παίρνετε είναι πολύ καλή αλλά θα πρέπει να δείτε και μια άλλη παράμετρο. Αν το ζώο έχει τοξοπλάσμωση. Στις γυναίκες κάνει κακό και περιγράφεται ως η ασθένεια της γάτας.
Θα σας συμβούλευα να σκεφτείτε τι πρέπει να κάνετε για να βρείτε το ζώο. Απευθυνθείτε στο Εισαγγελέα Υπηρεσίας και ρωτήστε.
Απευθύνομαι την επόμενη στον Εισαγγελέα Υπηρεσίας και μου λέει να στείλω επείγον fax στον Νομοκτηνίατρο της περιοχής που θα το κοινοποιώ στον αντίστοιχο Εισαγγελέα, στον διευθυντή της εκεί Αστυνομίας αλλά και στον Διοικητή και κάποιους άλλους που δεν θυμάμαι τώρα, να τους εξηγώ με ακρίβεια τα γεγονότα και να ζητώ την Υγειονομική εξέταση του ζώου.
Έτσι και έκανα.
Σε δύο εβδομάδες απο την στιγμή που έστειλα τα fax μου ήρθε επιστολή – απάντηση από τον Νομοκτηνίατρο που ανέφερε ότι βρέθηκε το ζώο, είναι γάτα ξανθιά τιγρέ, γένους θηλυκού, 7 μηνών, εξαιρετικά αναπτυγμένη και μη στειρωμένη.
Στην επόμενη παράγραφο έγραφε ότι έγινε η πρώτη εξέταση της γάτας , ανέφερε την επίσημη μέθοδο που έγινε και η γάτα ευρέθη υγιής. Στο τέλος ανέφερε ότι θα γίνουν άλλες δύο εξετάσεις σε διάστημα 40 ημερών και θα με ενημερώνουν γραπτώς για την υγεία της γάτας. Η συγκεκριμένη γάτα βρίσκεται προφυλαγμένη σε συγκεκριμένο περιβάλλον και θα παραμείνει εκεί μέχρι ολοκλήρωσης του χρόνου εξέτασης.
Τελειώντας…
Είναι περιττό πιστεύω να σας πώ ότι έβαλα τα κλάματα μόλις πήρα την επιστολή αυτή στα χέρια μου. Ξαλάφρωσα. Αφού η πρώτη εκτίμηση ήταν ότι η γάτα είναι υγιής δύσκολο να μην είναι και οι επόμενες.
Πραγματικά έλαβα άλλες δύο επιστολές που με ενημέρωναν για την μέθοδο εξέτασης της γάτας, την υγεία της ως και τις ασθένειες που είχε.
Μετά από χρόνια έφτασε η ώρα της δίκης. Τότε ακόμα δεν μπορούσε ένας δικηγόρο της Αθήνας να πάει στην Καστοριά γιατί δεν είχε δικαιώματα πάρα μόνο για δύο πόλεις. Έτσι έψαξα να βρώ δικηγόρο της Καστοριάς να αναλάβει την περίπτωση μου. Δεν βρέθηκε κανένας! Ούτε ο πιο ακριβός. Όλοι μου έκλειναν το τηλέφωνο μόλις άκουγαν τον άνθρωπο που έκανα μήνυση. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί γινόταν αυτό. Γιατί δεν ήθελαν μια ήδη κερδισμένη υπόθεση. Τότε ένας δικηγόρος μου είπε:
– Κυρία μου αφήστε την υπόθεση. Άδικα θα ταλαιπωρείστε πηγαινοερχόμενη στην Καστοριά και θα χαλάτε τα λεφτά σας. Αυτοί οι άνθρωποι θα παίρνουν συνεχώς αναβολές και κανένας δικηγόρος δεν θα σας φροντίσει την ώρα εκείνη στη δική.
Στην ταβέρνα τους τρώει όλη η Αστυνομία κάθε μέρα !
Effrosyni Boutsika 